U današnjem društvu, mediji nas svakodnevno bombarduju slikama i pričama koje veličaju glamur i raskoš života poznatih i bogatih. Svi smo već navikli na prikaze slavnih ličnosti koje uživaju u prekomjernom bogatstvu – kupujući vile na egzotičnim lokacijama i vozeći najskuplje automobile. Međutim, postoje i oni među njima koji biraju jednostavniji, nenametljiv način života, daleko od očiju javnosti. Upravo takva priča danas dolazi do izražaja, donoseći osvježavajući primjer skromnosti u svijetu gdje vlada ekstravagancija.
Svojom izuzetnom glumačkom vještinom i raznovrsnim ulogama, osvojila je srca publike i izgradila reputaciju jedne od najcjenjenijih glumica u regiji. Iako je ostvarila mnoge značajne uloge, lik Emilije u kultnoj seriji “Bolji život” ostao je neizbrisivo zapamćen. Svetlana Ceca Bojković, istaknuta ličnost u kazališnom svijetu, poznata je ne samo po svojoj suptilnoj eleganciji u odijevanju, već i po svom izvanrednom ukusu kada je riječ o uređenju enterijera.
Nakon povratka iz Finske, gdje je njen suprug Slavko Kruljević obnašao diplomatsku dužnost, Ceca je pronašla mir u prelijepom potkrovlju jedne starinske zgrade. Toplina i ugodnost koja ispunjava svaki dio njenog doma odražava njenu pažljivost i strast prema detaljima, dok prostor odiše skladom i prijatnom atmosferom. Danas, ovaj dom, kao pravi odraz porodičnog zajedništva, privlači pažnju i inspiraciju putem raznih platformi društvenih mreža.
Već pri samom ulasku u dom Cece Bojković, nemoguće je ne primijetiti njenu strast prema umjetnosti. Bilo da se zateknete u njenom prijatnom dnevnom boravku, spokojnoj spavaćoj sobi ili na šarmantnoj terasi, umjetnička djela koja krase svaki kutak prostora neprestano plijene pažnju. Posebno se izdvaja zadivljujući portret znamenite beogradske statue Viktora, koji svojim prisustvom unosi dozu grandioznosti i ostavlja neizbrisiv dojam na svakog posjetitelja.
U centru dnevne sobe nalazi se kamin, oko kojeg se okupljaju pažljivo odabrani umjetnički komadi, stvarajući harmoniju između topline doma i kreativnog izraza. S druge strane, spavaća soba ima poseban šarm, jer direktno vodi na terasu s koje se pruža veličanstven pogled na panoramu grada, savršen za trenutke opuštanja.
Bez obzira na velike uspjehe u karijeri, uvijek naglašava da je njena suština daleko izvan materijalnih dobara. Ono što joj zaista znači je svakodnevni život u srcu Beograda, njenog voljenog grada. “Zadovoljna sam svojim trenutnim finansijskim stanjem. Zahvaljujući profesiji koju volim, mogu da uživam u komforu koji mi potpuno odgovara,” ističe glumica.
Iako ne teži luksuzu, njen život je bogat na mnoge druge načine. Ostvarila je dugogodišnju želju da posjeduje automobil, ali za nju je najdragocjenije živjeti u centru dinamičnog Beograda. Dok se prisjeća raznih faza svog života, spominje različite dijelove grada u kojima je stanovala. Od Njegoševe, preko Pajsijeve i Strahinjića bana, pa sve do Kosovske ulice – sada živi u Nušićevoj. Svaka od ovih adresa nosi posebnu priču i predstavlja važan korak na njenom životnom putu.
Gloria je izrazito zadovoljna svojim stanom od 60 kvadratnih metara, smatrajući ga autentičnim odrazom njenog životnog puta. Oduvijek je sanjala o domu uređenom u klasičnom, bezvremenskom stilu, podsjećajući na šarm starinskih magazina i prošlih vremena. Zahvaljujući svojoj upornosti i viziji, Gloria je uspjela ostvariti ovu želju i napraviti pravi uspjeh.
Kada je riječ o izboru boja, odbacuje moderne, jarke tonove i psihodelične kombinacije, osjećajući da im nedostaje toplina. “Nemam ništa protiv promjena”, objašnjava, “ali savremeni trendovi u dizajnu interijera čine da se osjećam udaljeno i hladno.” Iako cijeni elegantne linije staklenih površina, ne voli ideju da njen životni prostor bude u potpunosti obavijen staklom. Što se tiče arhitektonskih sklonosti, Glorijin stan stoji rame uz rame s klasičnim stilovima, slično kao dom Cece Bojković, koji zrači suptilnom elegancijom.
Njeno životno okruženje savršeno oslikava njen karakter i prepoznatljiv stil, zadobijajući divljenje onih koji cijene ne samo njenu ličnost već i njene profesionalne uspjehe. U njenom dvorištu, stara antikna fontana stvara idilično okruženje u kojem se glumica s ljubavlju posvećuje svojim biljkama tokom sunčanih dana. Posebno je ponosna na činjenicu da posjeduje ne jedno, već dva remek-djela Čelića, čije slike izazivaju strahopoštovanje kod svih koji ih vide.
Važno je napomenuti da je njena pokojna supruga, Muci Draškić, imala posebnu vezu s ovom izuzetnom umjetnicom. Takođe, u njenoj kolekciji nalazi se i djelo Duška Otaševića koje izuzetno cijeni, a ponosno posjeduje njegovu fascinantnu sliku Nikole Tesle. Pored toga, posebno je vezana za predivno ulje na platnu Ksenije Divjak. Da bi sačuvala ovaj dragocjeni komad od oštećenja koje pušenje može prouzrokovati, preduzela je mjere opreza i pažljivo ga smjestila u zaštitnu staklenu vitrinu.
Prema mišljenju Svetlane Cece Bojković, iako je moj portret naslikao renomirani umjetnik Ljuba Milunović, ona smatra da je Mucijev prikaz mene nadmoćniji po kvalitetu, što nije bez osnova. Davne 1987. godine, na male ekrane stigla je dugo očekivana serija “Bolji život”, čiji su scenaristi bili Siniša i Ljiljana Pavić. U toj seriji, Bojković je briljirala u ulozi Emilije Popadić, unoseći nevjerovatnu dubinu i autentičnost u svoj lik, dok je Marko Nikolić majstorski portretirao njenog supruga, Dragišu Gigu Popadića.
Ova izuzetna serija ubrzo je osvojila srca gledalaca širom bivše Jugoslavije, učinivši Emiliju i Gigu jednim od najvoljenijih parova na malim ekranima. Tokom tri sezone, pažljivo je snimljeno ukupno 80 epizoda, a taj veliki projekat započeo je 1987. godine. Na prestižnom Filmskom festivalu u Nišu, Svetlana Ceca Bojković i Marko Nikolić su osvojili nagradu za najbolji par, koju su im dodijelili čitaoci “TV novosti”.
Uloga Emilije donijela je Svetlani titulu Jugoslavenke godine, dok je serija “Bolji život” sve do raspada SFRJ zadržavala gledaoce prikovane uz ekrane, postavši poslednja velika televizijska serija te ere. Početkom devedesetih, Svetlana i Marko su nastavili svoj uspešan rad na malim ekranima, glumeći u zapaženim televizijskim filmovima poput “Valjevske bolnice” i “Ministrove smrti”. Svetlana je tada briljirala u ulozi slikarke Nadežde Petrović, dok je Marko sjajno dočarao Žanku Stokić.
Svetlana je takođe oduševila publiku ulogom Radmile u filmu “Policajac s Pijetlovog brda” i istoimenoj seriji emitovanoj 1993. godine. Te iste godine, započela je snimanje dugoočekivane serije “Srećni ljudi”, u kojoj je preuzela lik glavne sestre Antonije Miloradović. Ova serija je, kroz svoje dve sezone, oduševljavala publiku, ostavljajući snažan utisak na mlađe generacije, koje Svetlanu sada prepoznaju po njenoj upečatljivoj ulozi u ovom liku.
